El Narco voir ce complet film 1440p

Nasza strona internetowa wykorzystuje cookies (pol. ciasteczka)

W celu sprawnego i szybkiego działania serwisu, zapewnienia wygody podczas jego przeglądania, dostosowywania funkcjonalności do indywidualnych potrzeb użytkowników, a także w celach statystycznych oraz reklamowych, używamy informacji zapisanych za pomocą cookies. Korzystanie z serwisu jest równoznaczne ze zgodą użytkownika na stosowanie plików cookies. Więcej informacji znajdziesz tutaj.

Lubimyczytać.pl - najlepsze recenzje książek

El Narco. Narkotykowy zamach stanu w Meksyku

tytuł oryginału El Narco inside Mexico's Criminal Insurgency

data wydania 22 lutego 2012

Książka autorstwa brytyjskiego dziennikarza Ioan Grillo pracującego dla meksykańskiej gazety opisuje krwawą walkę baronów narkotykowych o kontrolę nad handlem heroiną, kokainą i marihuaną, a także walkę władz Meksyku z przerażającą spiralą przestępczości mafii narkotykowych. Autor wciąga czytelnika narracją i fabularyzowanymi scenami wydarzeń, demonstrując kulisy dramatu, zastraszającej korupcji policji, bezgranicznej bezwzględności przestępców i niewyobrażalnego przepływu milionów dolarów. Będąc w centrum wydarzeń Ioan Grillo błyskotliwie definiuje przyczyny wojny narkotykowej, która tylko w ciągu ostatnich pięciu lat pochłonęła prawie 40 tysięcy istnień ludzkich wśród policji, przestępców i ludności cywilnej. Wojny, która spowodowała, że świat usłyszał o 1,5 milionowym mieście Juarez jako najniebezpieczniejszym miejscu na globie.

źródło opisu: http://www.wydawnictworemi.pl/ksiazki/el-narco/

źródło okładki: http://www.wydawnictworemi.pl/ksiazki/el-narco/

Trwa wyszukiwanie najtańszych ofert.

Mogą Cię również zainteresować

Jan Karski. Jedno życie. Kompletna opowieść. Tom 2 (1939-1945) INFERNO
Waldemar Piasecki

9,33 (3 ocen i opinii)

Wielki marynarz
Catherine Poulain

6,42 (12 ocen i opinii)

Miasteczko kłamców
Megan Miranda

7,8 (5 ocen i opinii)

Światło, które utraciliśmy
Jill Santopolo

8,26 (147 ocen i opinii)

6,91 (5639 ocen i opinii)

8 (2 ocen i opinii)

Fobos. Tom 2
Victor Dixen

7,42 (122 ocen i opinii)

Indeks szczęścia Juniper Lemon
Julie Israel

7,56 (16 ocen i opinii)

Na zachód od Edenu
Jean Stein

6,25 (4 ocen i opinii)

Bang bang! Wystrzałowy samochód
Ian Fleming

8 (1 ocen i opinii)

Dyskretne szaleństwo
Mindy McGinnis

8,43 (7 ocen i opinii)

Przesyłka
Sebastian Fitzek

7,73 (30 ocen i opinii)

7,4 (20 ocen i opinii)

Śmierć przewodnika rzecznego
Richard Flanagan

8 (7 ocen i opinii)

Pocztówki z Grecji
Victoria Hislop

7 (12 ocen i opinii)

Kolej podziemna. Czarna krew Ameryki
Colson Whitehead

7,07 (97 ocen i opinii)

Dyskusje o książce

Opinie czytelników ( 441 )

Pokaż tylko oceny z treścią

Przeczytana: 18 lutego 2015

Dobra książka, tematyka która zaciekawi chyba każdego faceta. Ioan Grillo dużo ryzykował pisząc El Narco, szczerze to po przeczytaniu tej pozycji mega szacunek za taką wnikliwość. Po przeczytaniu chce wiedzieć więcej i na pewno sięgnę po pozycje które mamy wymienione przez autora na końcu książki. Od dzisiaj Meksyk będzie mi się kojarzył całkiem inaczej. Nie tylko z ostrym jedzeniem,tequilą czy sombrero.

Ta książka to dobre "czytadło na weekend". Niestety wciągnie chyba tylko facetów. Z drugiej strony dawno nie widziałem tak dobrze przygotowanego źródła na określony temat. Dlatego warto po nie sięgnąć. Widać, że autor "ma jaja" ale i czas. Dzięki niemu dowiemy się jak się kręci dziś najbardziej przemilczana gałąź gospodarki wielu krajów - czyli narkobiznes. Fajnie, że mamy nie tylko aktualne dane (ok. 2012 roku) ale i genezę całego tego dochodowego bajzlu czyli lata 50te ubiegłego wieku. Poznamy nie tylko parę ważnych postaci,bossów tego światka, ale i szare życie zwykłego człowieka, który ucieka przed biedą wkraczając do tego biznesu popisując pakt krwi z mafią narkotykową. Muszę przyznać, że jest to pouczająca lektura.

Pomimo tematu, jest to też lektura dla wytrwałych - to super duży felieton gdzie nie ma praktycznie dialogów, a tekst na każdej stronie jawi się jako jednolity blok liter. Nie ma tu wartkiej akcji tylko przemyślane rozdziały na dany temat.

Warto tę książkę.

Warto tę książkę przeczytać, bo nie wszystko da się wydumać z Internetu czy wiadomości, ale na pewno nie jest to pozycja którą warto wstawić na swoja półkę z książkami. Ot, taka ciekawostka literacka, lektura dla dociekliwych.

Autor odsłania prawdziwe kulisy kształtowania się
karteli narkotykowych w Meksyku. El Narco to kawał solidnego, rzetelnego reportażu opowiedzianego przez znawcę tematu. Ioan Grillo niczym biegły detektyw, dążący do sedna sprawy dziennikarz infiltruje i eksploruje przestepcze środowisko, na wzór Roberta Saviano przy reporterskiej pracy do słynnej "Gomorry"

Wielorakość tej pozycji jest niespotykana, publikacja poraża drobiazgową faktograficzną wiedzą i wyjątkową znajomością przestępczego środowiska. Na dowód autentyczności może dowodzić fakt współpracy autora ze służbami wywiadowczymi amerykańskiej DEA, którą zresztą niejednokrotnie sam w książce krytykuje. Na wyjątkowe dzieło składa się przedstawienie zarysu historii i genezy powstania karteli. Opis i strategię działania, psychologię terroru, przekupstwa, po mechanizm produkcji i szmuglowania narkotyków.
Jest również galeria przestępców, na uwagę zasługuje szczegółowy poczet narkotykowych baronów oraz wątek narkokultury z jej bogatym obliczem przenikania w kulturę lokalną Meksyku.
Opis wielkiej polityki i wojny narkotykowej prowadzonej przez Meksyk i wspierającego jankeskiego sąsiada, przeraża i uświadamia potworną nieefektywność jakichkolwiek działań wymierzoną w olbrzymią przestępczość narkotykową stanowiąca obecnie niemożliwą do pokonania hybrydę.

Największy jednak podziw budzi we mnie próba szkicu psychologicznego wybranych sylwetek związanych z kartelami, przykładowych nastoletnich "Sicario" (zabójców)
czy starych wyjadaczy morderców za czasów kształtowania się kartelu w Tijuanie trybików w maszynie tworzących ten spektakularny obraz piekielnego imperium zła. Żeby było ciekawe Ioan Grillo, potrafił znaleźć czas na odniesienie się do kategorii filmów, jak "Traffic" czy "Braking bad" w celu fabularnego potwierdzenia pewnych faktów i ciekawostek w odniesieniu do filmowej kultury.

Bez dwóch zdań reportaż zasługujący na laury, praca jaką włożył w ten tytuł autor jest zdumiewająca. Warto sięgnąć zwłaszcza ze na polskim rynku takich pozycji poruszających temat karteli w meksyku jest bardzo niewiele.

Świetnie napisana analiza wojny narkotykowej w Meksyku. Na szczególne uznanie zasługuje całościowe przestawienie problemu. Szalenie interesująca była lektura na temat genezy narkobiznesu. Szerokie tło kulturowe, socjologiczne pozwalają na zrozumienie rzeczy, która wydawać by się mogło jest nie do pojęcia.
Język jakim posługuje się autor jest niezwykle przystępny. Pozycja obowiązkowa dla każdego kto interesuje się współczesną Ameryką Południową i nie tylko współczesną.

Przeczytana: 05 grudnia 2014

Jeśli wydaje Ci się, że najbardziej hardkorowe sceny filmowe piszą scenarzyści Twoich ulubionych seriali, to Ioan Grillo szybko udowodni, w jak wielkim jesteś błędzie. Niewiele okropieństw na tym bożym świecie równać się może z morderczą pomysłowością i niewysłowioną brutalnością meksykańskiej mafii.

Jeśli czasem wchodzisz dla rozrywki na cieszące się sporą popularnością strony internetowe prezentujące zdjęcia zwłok najróżniejszego pochodzenia, wiedz że i Ty masz swój udział w ich nieokiełznanej ekspansji. Dokumentowanie i wrzucanie do sieci krwawych dokonań stanowi jedno z wielu źródeł ich utrzymania. Poza zapotrzebowaniem na duże ilości narkotyków, oczywiście.

Nieważne, czy strzelasz sobie w żyłę każdego dnia, czy gdzieś daleko, na Erasmusie, zdarzyło Ci się wciągnąć kreskę. Chociaż znajdujesz się setki tysięcy kilometrów od nich, wiedz że mają Twój głód na muszce.

Jedni powiadają, że kartele to chora imaginacja amerykańskich agentów, bez końca patrolujących pogranicze.

Jedni powiadają, że kartele to chora imaginacja amerykańskich agentów, bez końca patrolujących pogranicze. Inni mówią, że konkurujące ze sobą bandy zwyrodnialców każdy kolejny rok kończą, chlubiąc się coraz większą liczbą ofiar. Niektórzy mówią, że ten konflikt - to prawdziwa wojna.

Sześć obciętych tępym narzędziem głów spada na parkiet dyskoteki gdzieś w Juarez. Zrozpaczone matki, do granic poirytowane bezradnością policji podejmują śledztwa i wskazują władzom wszystkich złoczyńców, doprowadzając do ich pojmania i skazania. Policja to mafia. Wojsko to mafia.

Mafia pozbywa się niepożądanych polityków, karci urzędników, kręci i sprzedaje produkowane własnym sumptem filmy akcji. El Narco wskazuje, których dziennikarzy należy namierzyć i nafaszerować ołowiem. USA produkuje broń.

El Narco kupuje broń. To nie broń zabija, tylko ludzie.

Jeśli wciąż wydaje Ci się, że Meksyk zamieszkują rzesze wesołych wąsaczy w sombrerach - miej się na baczności. Chociaż podczas wakacyjnego tripu dałaś się zwieść czystym plażom Acapulco i egzotycznej majańskiej architekturze - miej się na baczności. Za Twoimi plecami toczył się nieustanny dramat zarówno nędzników, którzy są tak biedni że zabijają za kilka peso - jak i sowicie napojonych ludzką krezusów budujących sobie złote zamki na obrzeżach dżungli. Kiedy zamykałeś oczy w przytulnym hotelowym pokoiku, śniąc o skokach do lodowatej wody ze skał La Quebrada, gdzieś w podziemnej kryjówce konała właśnie grupa zamęczonych przez bandytów uciekinierów.

Ioan Grillo wykonał niesamowitą robotę, by przeprowadzić czytelników przez historię zjawiska zwanego El Narco - od jego początków, przez zjawiska kulturalne aż po dzisiejszy, zagrażajacy suwerenności państwa Meksyk, kształt. Książka zaczyna się nieco sztywno - lecz po pewnym czasie porywa nagromadzeniem faktów i mrożących krew w żyłach ciekawostek. Wiele z tych informacji nigdy nie dotarło do zajętych swoimi sprawami europejskich mediów.

Bardzo interesująca jest również kwestia najlepszych możliwych rozwiązań, coraz bardziej palącego problemu El Narco. By nie zdradzać, podpowiem tylko że wspominają o niej głównie emerytowani politycy. Serdecznie polecam.

Oglądałeś/aś dokument pt. "Kokainowi Kowboje"? Spodobał Ci się? No to już wiesz, że z "El Narco" należy zapoznać się jak najszybciej.

Porównanie filmu dokumentalnego z książką jest nadużyciem, tym bardziej, że w tym przypadku nie mają one ze sobą nic wspólnego prócz samego tematu narkotyków. Cóż, reportaż nie jest dla wszystkich, a od czegoś trzeba zacząć;-)

Czym jest "El Narco"? To całkiem głęboka wiwisekcja problemów toczących współczesny Meksyk i powodów dla których tuż za południową granicą USA istnieje państwo, które jest regionalnym królestwem narkotyków i przemocy.

Warto przypatrzeć się korzeniem zła które trawi to państwo. Zapewniam, że prócz rysu historyczno-politycznego, niezliczonych wzmiankach o morderstwach na zlecenie, rodzajach tortur, zamachach bombowych, albo porwaniach, czytelnik będzie miał okazję zapoznać się choćby z czymś tak pozornie kuriozalnym jak oddawanie czci Santa Muerte.

"El Narco" to książka bogata w treść, ale jednocześnie chcąca być atrakcyjna.

Oglądałeś/aś dokument pt. "Kokainowi Kowboje"? Spodobał Ci się? No to już wiesz, że z "El Narco" należy zapoznać się jak najszybciej.

"El Narco" to książka bogata w treść, ale jednocześnie chcąca być atrakcyjna dla czytelnika. Szczerze polecam, choćby jako ustanowienia "przyczółka" do dalszego rozpatrywania tematu przestępczości narkotykowej. Dobry, mocny start:-)

Meksyk – już nie tylko tequila, sombrero, kaktusy i mariachi, ale również narkotyki, egzekucje, ucięte głowy i porwania. Południowego sąsiada Stanów Zjednoczonych – z którymi spadkobierca korony hiszpańskiej od lat uwikłany jest w perwersyjny narkozwiązek – kojarzy się dzisiaj coraz częściej z tą mroczniejszą stroną życia na naszej planecie. Na temat meksykańskich wojen narkotykowych napisano za oceanem, na obu kontynentach, tony opracowań i dzieł literackich. Do odległej Polski, której szczęśliwie nie dotyczy ten karnawał krwi i zbrodni, docierają strzępy informacji, najczęściej w formie ponurych statystyk podających liczbę zabójstw albo dzięki kinu i serialom. Wśród tych materiałów znajdziemy też takie perełki jak „El Narco” Ioana Grillo, brytyjskiego dziennikarza, który w Meksyku spędził kilka dobrych lat.

Książka Brytyjczyka nie jest dogłębnym studium, za którego sprawą świat wojen narkotykowych odkryje przed nami wszystkie tajemnice, prawdopodobnie zresztą napisanie takiej.

Książka Brytyjczyka nie jest dogłębnym studium, za którego sprawą świat wojen narkotykowych odkryje przed nami wszystkie tajemnice, prawdopodobnie zresztą napisanie takiej swoistej „monografii” tego zjawiska byłoby rzeczą bardzo trudną, a w każdym razie niezwykle pracochłonną, ponieważ jest ono zbyt złożone, wymaga nie tylko orientacji w faktografii, lecz także w specjalistycznych naukach – antropologii, politologii czy religioznawstwie. Tego ta czterystustronicowa publikacja nie jest nam w stanie zaoferować. W zamian otrzymujemy w skondensowanej i przystępnej formie omówienie wszystkich najbardziej znaczących i charakterystycznych dla meksykańskiej narkoprzestępczości wątków. Autor podzielił swoje opracowanie na trzy główne części: „Historię”, „Anatomię” i „Przyszłość”, których tytuły już nam wiele mówią o metodzie zaznajamiana czytelnika z tym, co się dzieje w ostatnich latach w Meksyku.

A właściwie nie latach, ale dziesięcioleciach. Źródeł bądź też nieśmiałych początków obecnej, dalekiej od ideału, sytuacji w meksykańskim państwie należy bowiem szukać w przeszłości – tak zrobił Ioan Grillo w pierwszej z wymienionych części. Autor sięgnął i do opiumowej ekspansji realizowanej rękoma Chińczyków, i oczywiście do rozwijającego się „przemysłu” eksportowego w Ameryce Łacińskiej, szczególnie w Kolumbii, w której działał kartel z Medellin. To właśnie organizacja Pablo Escobara zalała, a raczej zbombardowała, kokainą Stany Zjednoczone w latach 80. No właśnie, Stany Zjednoczone – nawet jeśli chcielibyśmy pozostawić je w roli nieszczęśliwego biorcy i postronnej ofiary dzikiego rozpasania południowców, to autor nam to skutecznie utrudnia. W istocie USA są na stałe zrośnięte z problemem narkotykowym za południową granicą, mimo że na razie nie doświadczają choćby w niewielkim stopniu tego, z czym zmaga się sąsiad za Rio Grande. Autor „El Narco”, nie wikłając się w teorie spiskowe, zwraca uwagę na to, co za oceanem jest tajemnicą poliszynela – że CIA przez sponsorowanie niektórych ruchów antyrewolucyjnych (antykomunistycznych), np. Contras w Nikaragui, pośrednio finansowała przemyt narkotyków na terytorium Stanów Zjednoczonych. Brak skoordynowania działań różnych agencji (antynarkotykowej DEA i uwikłanej w polityczne szachy CIA) to przyczynek do refleksji nad płynną granicą między tym, co dobre, a tym, co złe, tym, co słuszne, a tym, co niesłuszne, ale największą dawkę niepokoju przynosi świadomość, że popyt rodzi podaż. Funkcjonujące na południu – już w latach dziewięćdziesiątych – powiedzenie, że Kolumbijczycy produkują, Meksykanie dostarczają, a Amerykanie używają nie pojawiło się znikąd. Komentarze Grillo są oszczędne, książka nie jest antyamerykańska, ale podczas jej lektury nie da się uniknąć wrażenia, że w tym splocie różnych okoliczności i czynników jest również miejsce dla przewrotnej ciągłości – od amerykańskiego narkotykowego boomu lat 60 powstałego na gruncie kontrkulturowej rewolucji miłości po 1000 pesos (kilkadziesiąt dolarów) za życie ludzkie we współczesnym Meksyku. Świat nie jest prosty – stwierdzenie, które kwituje się wzruszeniem ramion, tak brzydko bowiem pachnie truizmem, dzięki „El Narco” nabiera świeżości i na nowo niepokoi.

„Anatomia” jest już ściśle związana z funkcjonowaniem karteli meksykańskich, które w latach 90 przejęły schedę po Kolumbijczykach, by w XXI wieku pogrążyć się w wewnętrznych krwawych walkach. Rozdział ten pokazuje nam złożoność powstałego zjawiska, które daje się opisywać z kilku perspektyw: handlowej, kulturowej, religijnej i politycznej. Ta pierwsza jest zrozumiała, druga nieobeznanemu z tematem czytelnikowi może przynieść niemało zaskakujących informacji. Oto narkokultura wypracowała szczególny gatunek muzyki zwany narkoballadami, w których opiewane są czyny mafijnych bossów. To tradycyjne meksykańskie melodie, nam, Polakom, kojarzące się może z biesiadnymi pieśniami i weselami (z nieco bardziej melancholijną i rzewną nutą oraz wolniejszym tempem), tyle że ich treść wypełniają przemoc i narkotyki. Religia to temat rzeka, materiał na antropologiczną pracę. Meksykanie są w większości katolikami, ale ostatnie dziesięciolecia, a szczególnie lata, przyniosły rozkwit synkretyzmów, często patologicznych, które pozwalają wierzyć i mordować bez wyrzutów sumienia (przywódca jednego z karteli napisał nawet własną biblię, a swoją organizację zideologizował, zamieniając w rodzaj sekty). Antropologowie coraz częściej w dekapitacjach i upodobaniu do rozczłonkowywania i patroszenia przeciwników, a także w niezwykle popularnym kulcie Świętej Śmierci (ci, którzy oglądali „Breaking Bad”, pamiętają zapewne trupie czaszki, bynajmniej niebędące wykwitem bujnej fantazji twórców, do których modlili się dwaj bracia sicarios), dostrzegają pobrzmiewające echo dawnych krwawych, azteckich rytuałów. Własna, chociaż wynaturzona, kultura, często podlana pikantnym ideologiczno-religijnym sosem, a do tego ogromne środki pieniężne wypracowywane przez handel narkotykami (i nie tylko), dzięki którym kartele kładą łapy także na innych gałęziach gospodarki i z taką łatwością korumpują urzędników, w tym policjantów, zmuszają do zadania pytania: czy to tylko organizacje przestępcze, czy państwo w państwie? Czy ich krwawą wojnę można jeszcze umieścić w ramach działalności kryminalnej, czy jest to już powstanie wymierzone w rząd i ład społeczny?

Pytaniom tym, zadawanym również przez samego autora, musi towarzyszyć niepokój – wypełnia on zresztą całą książkę, również rozdział poświęcony przyszłości. Narkokultura zagnieździła się bowiem głęboko w strukturze meksykańskiego społeczeństwa, wydaje się, że głębiej niż onegdaj w Kolumbii (która wprawdzie w raj na Ziemi się nie zamieniła, ale w końcu poradziła sobie jako tako z problemem), i chociaż wymieniani w „El Narco” dziennikarze i działacze organizacji antynarkotykowych, antyprzestępczych czy socjalnych – zorientowanych na edukację młodych ludzi ze slumsów – mogą budzić podziw za odwagę, to zarazem przypominają Dawida występującego przeciw Goliatowi. Kartele przerażają nie tylko z powodu bestialstw, których się dopuszczają (coraz częściej na cywilach, o czym może świadczyć zwiększająca się liczba porwań dla okupu, także ludzi średniozamożnych), i zagubienia wartości, ale również z powodu ich siły i pozycji, które w obliczu braku alternatyw dla młodych Meksykanów, nadają dramatycznego tonu pytaniu o przyszłość Meksyku. Ostatnia część książki, poświęcona i możliwej ekspansji karteli narkotykowych, i sposobom jej zapobiegania, może rzeczywiście wpędzić w nie najlepszy nastrój, ale paradoksalnie przypomina nam też, że Meksyk to kraj, w którym żyje ponad sto milionów ludzi, a sama aglomeracja stolicy to pod względem liczby mieszkańców pół Polski. To nadal w większości zwykli ludzie, przywiązani do relacji rodzinnych i niekoniecznie modlący się do Świętej Śmierci. Czy uda im się odmienić Meksyk, może nawet, jakkolwiek górnolotnie by to zabrzmiało, uratować go?

Ioan Grillo książkę napisaną pięć lat temu, w 2011 roku, kończy wezwaniem do nietracenia ducha:

„Guadalupe przyszła na spotkanie z trzymiesięcznym niemowlęciem, które śpi, gdy ona, szlochając, opowiada swoją historię. Nagle dziecko budzi się, po czym znów zasypia. Pytam ją, jak ma na imię. <<Juan Carlos>>, odpowiada, tak jak jej pierwszy syn, który zginął w strzelaninie. Najmłodszy nosi to imię ku czci zabitego. Jego matka ufa, że ten mały człowieczek, gdy dorośnie, stworzy lepszy świat niż ten, w którym zginął jego brat. My też musimy mieć nadzieję”*.

Dzisiaj wiemy, że mały Juan Carlos oczyma dziecka patrzy na ten sam świat, który widział jego tragicznie zmarły brat – w latach 2007-2014 w Meksyku zginęło 164 tysięcy ludzi, więcej niż w tym samym czasie w ogarniętych wojną Iraku i Afganistanie – lepszy świat nadal może jednak stworzyć.

* Ioan Grillo, „El Narco”, tłum. Andrzej Górka, wyd. REMI 2012, s. 403.

[tekst ukazał się też na stronie biblionetka.pl]

Reportaż z najwyższej półki. Jest tutaj kompletna wiedza na temat karteli narkotykowych z Meksyku - historia, kultura, sposoby i analiza działania, wpływ na gospodarkę i zwykłych ludzi. Każdy aspekt związany z meksykańskimi gangami narkotykowymi został został w tej książce przedstawiony bardzo dokładnie i w sposób przystępny. Nie brakuje przemocy, religii, polityki, dramatu. Miła odmiana po "wyeksploatowanej" już chyba do cna historii włoskich mafii.

Przeczytana: 05 lipca 2014

Reportaż na wysokim poziomie. Książka nie jest łatwa w czytaniu, ale wciąga. Autor bardzo konsekwentnie i obiektywnie opisuję masakrę, która dzieje się w Meksyku. Polecam każdej osobie, która lubi dobry reportaż i interesuje się tematyką narkotykową.

Moja Biblioteczka

Jeżeli chcesz dodać książkę do biblioteczki, wybierz półkę, oceń lub napisz opinię.

El Narco. Narkotykowy zamach stanu w Meksyku

Mogą Cię również zainteresować

Dyskusje o książce

Opinie czytelników ( 441 )

Moja Biblioteczka

Cytaty z książki

Inne książki autora

Na półkach